Κεφάλι αγάλματος παιδιού, πιθανώς κοριτσιού, ιδιαίτερα φθαρμένο. Βρέθηκε το 1998, στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στη Μεσοβυζαντινή εγκατάσταση.

Το παιδάκι έχει στρογγυλό πρόσωπο, με μεγάλο μέτωπο και τονισμένα μήλα. Τα μάτια είναι μικρά, αμυγδαλωτά, με λεπτά βλέφαρα και αδιόρατα φρύδια. Ο λαιμός παρουσιάζει μια μικρή αναδίπλωση χαρακτηριστική στα παιδιά. Τα κοντά μαλλιά είναι χονδροειδώς αποδοσμένα, με μια δυσδιάκριτη κοτσίδα στη θέση της κεντρικής χωρίστρας. Αυτή η κοτσίδα αποτελεί χαρακτηριστικό παιδικής κόμμωσης των κοριτσιών αλλά και των αγοριών σε επιτύμβιες στήλες, αναθηματικά ανάγλυφα και αγαλμάτια, κυρίως από το δεύτερο μισό του 4ου αι. π.Χ. Οι μακρύτερες μπούκλες στον αυχένα ίσως ήταν μαζεμένες με μια ταινία, όπως φαίνεται από την βάθυνση που περιβάλλει το κάτω μέρος του κεφαλιού.

Τέτοιου τύπου αγάλματα παιδιών αφιέρωναν συχνά οι γονείς σε ιερά κουροτρόφων θεοτήτων ως ευχαριστία ή για να ζητήσουν την προστασία των παιδιών τους.